De sport is van iedereen

De sport is van iedereen
Naomi Osaka heeft een storm van kritiek over zich heen gekregen na haar mededeling dat ze niet meer voor de pers zou verschijnen na iedere wedstrijd. De toernooien wilden haar uitsluiten en het publiek keurde de on-professionaliteit van deze topsporter af, “Het hoort er immers bij de pers te woord staan”.

Super League
Nog niet zo lang geleden was het onrustig in voetballand met de aankondiging van een groep topclubs om een eigen league op te zetten. De “Super League” werd wereldwijd schandalig genoemd omdat het de clubs alleen om het geld te doe zou zijn. De sport hoort toch van iedereen te zijn?

Pierre de Coubertin
Nu rijst de vraag, is dit ook zo? Pierre de Coubertin heeft als gedachte van de moderne spelen ooit bedacht dat meedoen belangrijker was dan winnen en je amateur moest zijn om mee te mogen doen aan de Olympische spelen. Wanneer men er begin 20^e eeuw achter kwam dat je ooit betaald was voor sport werd je medaille afgepakt. Hier klinkt een hele idealistische motivatie uit waar het zelfs verboden is om betaald te worden als sporter. De drijfveer van Coubertin was dan ook groter dan publiekelijk vermaak. Hij wilde via de Olympische spelen meer begrip tussen culturen kweken om zo oorlogsdrang te verminderen.

Professionele sport
Wanneer zijn sporters dan professioneel gaan sporten? Al in 1885 werd door de Engelse FA betaald voetbal geaccepteerd. Betaalde sport wordt mogelijk gemaakt door de interesse die er is vanuit het publiek en daarom zal de georganiseerde sport er dus alles doen om het publiek geïnteresseerd te houden. Ook de deelnemers aan de Olympische Spelen kregen dan wel niet betaald tijdens de spelen maar werden door de bekendheid van de Spelen veel voor andere spelen gevraagd en verdienden zo uiteindelijk wel aan de Olympische spelen.

Kapitalistische sport
Ben je dan als sporter een slaaf van het kapitalistische systeem? Wel als je er je geld mee wil verdienen. Als prof horen er spelregels bij en daar dien je mee om te gaan om je brood er mee te verdienen. Maar Naomi Osaka nam zelf de pijn om de boetes die ze kreeg voor het niet verschijnen bij de persbijeenkomsten zou betalen zou je toch verwachten dat daar mee de kous af is. Is er dan geen vrijheid meer binnen de commerciële kaders? Aan de reacties te zien van het publiek is het kapitalistische van de sport dus gemeengoed geworden. Wanneer je je brood wil verdienen met de sport dien je als een circus act het publiek op alle fronten te vermaken en kan je weinig vrijheid nemen binnen die kaders. Het is dus alles of niets meedoen is niet meer belangrijker dan commercieel winnen.